Pesten is geen spelletje

Nav het programma "Recht gezet" ga ik het eens hebben.

Het onderwerp in dat programma gaat over een jongen van 14 die plotseling overlijd na jaren gepest te worden op school.

Hij zat toen al op een andere (betere) school, maar leed wel aan ptss.

Ik zelf ben ook jaren gepest, niet alleen op school, maar overal.

En nu nog lachen mensen me uit of fluisteren over me( ze denken dat ik dat niet zie/hoor).

Nu kan ik er wel mee dealen, maar over het gepest van vroeger kan ik nog steeds niet praten.

Dus, ik ga het ook niet uitgebreid over mijn pestverleden hebben, maar wel over wat voor impact dat op je kan hebben.

Bij Oprah Winfrey kwam dit onderwerp ook met enige regelmaat ter sprake.

En daar waren verhalen over kinderen die zo erg gepest werden dat ze uiteindelijk zelfmoord pleegden.

Het erge was dan dat de ouders vaak niet eens wisten dat of hoe erg hun kind dan gepest werd.

Dat is toch te bizar voor woorden?

Gelukkig hebben mijn ouders er wel alles aan gedaan wat in hun vermogen lag om mij te helpen.

Maar dat neemt niet weg dat gepest worden een ernstig trauma kan veroorzaken bij een mens (want niet alleen kinderen worden gepest).

Het bizarre is, dat als je de pester er jaren later mee confronteerd ze zelf niet eens door hadden hoe ernstig het eigenlijk was.

Voor hun was het dan maar "gewoon een grapje".

Maar zulke grapjes kunnen wel het leven van de ander voorgoed verwoesten.

En dat klinkt heel erg dramatisch, maar zo is het wel.

Want de persoon die gepest word raakt al z'n eigenwaarde kwijt.

Je hebt geen zelfvertrouwen meer, je vind jezelf nooit goed genoeg, relatie's die je aangaat (niet alleen op liefdesgebied) verlopen vaak erg complex.

Het is gewoon een gigantisch gevecht met jezelf om je staande te houden in het leven.

Gelukkig ben ik nu inmiddels zover dat ik een prima zelfbeeld heb.

Ik vind mezelf goed zoals ik ben, ik verander mezelf niet meer omdat anderen vinden dat dat moet, het enige wat ik nog wel heb is dat ik toch nog wel eens onzeker kan zijn.

Vooral als het  om het contact met mannen gaat.

En dan niet omdat ik bang ben dat ze me lekijk zullen vinden, want dat boeit mij niet.

Maar wel omdat ik bang ben dat ze me te complex gaan vinden.

Maar of het nu echt complixiteit is weet ik eigenlijk niet, ik denk meer dat het gewoon dat stuk onzekerheid is.

En dat is iets wat er schijnbaar heel moeilijk uit te krijgen is.

Maar ook dat zal me uiteindelijk wel lukken.

Want de aanhouder wint, en ik ben de aanhouder!!!

Mijn boodschap aan pesters is: "Denk eerst voordat je een "grapje" maakt heel goed na of je iemand er niet onbewust mee kunt kwetsen.

Want voor je het weet maak je onbewust een leven voorgoed kapot.

En als je in je hart kijkt.....dat is  niet iets wat je op je geweten wilt hebben toch?"