IK zou toch eens wat beter moeten luisteren naar mijn gevoel.
Maar omdat ik graag altijd het goede in mensen wil zien doe ik dat dus veel te weinig.
Met als gevolg dat ik mezelf er vaak mee te pakken heb.
Ik voel meestal feilloos aan hoe iemand in elkaar steekt of wat zijn/haar bedoelingen zijn.
Maar toch luister ik dan niet naar mijn gevoel.
En daardoor doen mensen mij vaak pijn omdat ik dat zelf eigenlijk toe laat.
Ik zou dus eigenlijk gewoon wat harder moeten worden, maar dat is helaas niet zo makkelijk.
Ik geef mensen graag een kans voordat ik oordeel.
Maar achteraf blijkt mijn gevoel gewoon heel vaak weer te kloppen.
Dat is dus weer een les om aan te werken...
Want het is niet leuk om altijd maar gekwetst te worden.
Op een gegeven moment raak je het geloof/vertrouwen in mensen ook echt kwijt.
En dan ga je bij voorbaat onbewust al een oordeel vellen omdat je "toch elke keer gekwetst word".
En als ik ergens een hekel aan heb is het oordelen over anderen als je nog niets van ze weet.
Maar ja, dat is dus de ellende als je dat van te voren al aan voelt.
En dat gevoel kan ik helaas niet uit schakelen.
Dat is er nu eenmaal altijd.
Aan de andere kant denk ik dat dat ook wel weer een reden zal hebben dat ik zo ben.
In elk geval iets om weer eens over te brainstormen met mezelf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten