Dat je maar een heel klein netwerk om je heen hebt besef je af en toe ineens met een schok.
Als er niets tegen zit heb je dat niet door, maar zodra er iets aan de hand is word je ineens weer met de neus op de feiten gedrukt.
En daar word je dan echt niet vrolijk van (om maar met Rob Geus te praten).
Het eerste probleem is dat de huisarts me heeft doorverwezen naar de neuroloog.
Alles goed en wel, maar dan zit ik dus alweer met, of liever gezegd zonder vervoer.
Openbaar vervoer is al geen optie, want daar moet je tegenwoordig een dure pas voor kopen waar ik dus geen geld voor heb.
En laten we het dan nog eens over het weer hebben...
Met die sneeuw en gladheid durf ik eigenlijk amper naar buiten.
Ik ben dit weekend alleen, maar moet toch boodschappen hebben.
En dat is dus ook alweer een probleem.
Ik baal er toch zo verschrikkelijk van.
Er is werkelijk altijd wel wat wat problemen oplevert.
En ik ben het zo zat allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten