dinsdag 21 februari 2012

Ik kan het niet...

Ik weet het niet hoor, volgens mij is er toch echt iets mis met mij.
En, voor alle duidelijkheid, dat ligt niet aan de ander maar echt aan mezelf.
Ook de staat van mijn huis heeft ermee te maken.
Het is zo dat de mensen die regelmatig hier over de vloer komen heel goed zien dat er dingen verbeteren in mijn huis.
Maar mensen die hier nog nooit zijn geweest zien dat dus helaas niet.
En dan kan ik het wel gaan uitleggen, maar dan nog kunnen ze zich daar geen voorstelling van maken omdat ze het niet gezien hebben.
Nu krijg ik hulp aangeboden, maar trek ik dat weer niet ppfftt...
Ik heb weer door de ogen van een ander gezien dat het eigenlijk een hopeloze zaak is om dit huis op te knappen.
En eigenlijk weet ik dat natuurlijk wel, maar ik hou mezelf dan maar voor dat het wel gaat lukken.
Dus, nu ben ik weer even helemaal terug bij af, en zie het allemaal niet meer zitten.
Het liefst zou ik maar gewoon de fik erin willen steken.
Verhuizen is ook al geen optie, want dat kost geld en dat heb ik dus niet.
En dan nog eens het geld wat het gaat kosten om de boel op te knappen als ik eruit ga.
En dan komt er nog bij dat ik hier gewoon met heel veel plezier woon, en als ik ga verhuizen weet ik ook niet wat ik dan krijg.
Dus al met al, weer een groot probleem, en maar weer besluiten om maar geen (nieuwe) mensen meer toe te laten in mijn leven.
Mijn leven is gewoon mega complex, en ik ga maar weer genieten van elk klein dingetje wat wel goed gaat in mijn leven.
Ik kan het gewoon niet........het leven is gewoon te moeilijk voor mij.
Maar ik hou zo van het leven!

1 opmerking: