dinsdag 13 maart 2012

Hoe wonderlijk kan je leven soms lopen

Ik heb jarenlang in een hele diepe put gezeten.
Elke dag was een groot gevecht tegen de neerwaartse spiraal.
Niet weten hoe ik daar ooit uit moest komen.
Ik heb met de gedachte gelopen dat als de kids bij hun vader waren ik maar "de laatste trein" moest nemen (lees:voor de trein springen).
Hoeveel mensen mij ook raad gaven, ik deed er gewoon niets mee omdat ik niet meer zag hoe die raad mijn leven nog kon verbeteren.
Hoe het kwam, en waarom die knop toch ineens om ging weet ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet.
Maar hij ging dus uiteindelijk om.
En hoe!
Ik heb zo hard gewerkt aan mezelf, en zag steeds meer verbeteringen op allerlei gebied.
Elke klein stapje vooruit was weer een hele grote overwinning.
En ik werd steeds sterker en zelfverzekerder...
Ik denk nu ook echt dat het zo heeft moeten zijn dat ik niet tot die wanhoopsdaad ben gekomen.
Want doordat ik zelf verander zie ik ook veranderingen in de mensen om mij heen.
En dat is toch fantastisch dat zoiets gewoon doorwerkt op je omgeving?
Ik heb al die jaren ook een ontzettend negatief zelfbeeld gehad.
Want ja, ik was dom en kon toch niets?
En dan nog het idee dat ik wel vreselijk lelijk moest zijn doordat anderen mij dat lieten denken.
Hoe idioot dat je gaat denken naar wat anderen je aanpraten!
Nee, ik ben niet superintelligent en een barbiepop, maar ik ben wel goed zoals ik ben.
En doordat ik zo ben gaan denken merk ik ook dat ik nu mensen aantrek die mij wel goed genoeg vinden zoals ik ben.
En wat is er mooier dan dat!
Mijn vader, die hoge verwachtingen had van mij, zijn oudste kind accepteert mij nu zoals ik ben, en is megatrots op wat ik heb bereikt.
Een fijne plek waar ik van alles kan doen en maken zonder druk te voelen.
Een plek waar ik mijn creatieve talent volop kan gebruiken, en waar ik ook nog heerlijk kan genieten van alle dieren die er zijn.
Een plek waar ik echt kan zijn wie ik ben...
En al die mooie dingen heb ik zélf bereikt alleen maar door om hulp te vragen en te aanvaarden!
Hoe anders zou mijn leven zijn gelopen als ik dat niet had gedaan?
Als ik écht die "laatste trein" had genomen?






Geen opmerkingen:

Een reactie posten