Het ene moment voel ik me helemaal happy, en het andere moment voel ik me weer zwaar sh*t.
Er zijn op het moment gewoon zoveel dingen die niet goed gaan, of waar ik me zorgen om maak.
Ik ben gewoon bang dat het negatieve steeds meer gaat overheersen.
Het rare is dat het lijkt alsof alleen ik echt zie hoe groot de problemen eigenlijk zijn.
Hoe hard ik m'n best ook doe om dingen uit te leggen aan bepaalde mensen, en duidelijk te maken dat ik hun hulp echt nodig heb, het schijnt echt niet tot ze door te dringen.
Moet ik dan maar stoppen met uitleggen en hulp vragen en wachten tot het uit de hand loopt?
Ik weet het werkelijk niet meer.
Het houd toch ergens een keer op?
Heel diep van binnen weet ik dat ik niet zomaar opgeef, maar het valt me wel steeds zwaarder allemaal.
Ik wil gewoon vooruit komen in het leven, maar door sommige dingen kom ik gewoon maar niet verder.
En zo krijg ik toch nooit rust in m'n hoofd?
Maar goed, ik ben het weer even kwijt, ooit zal het vast een keer goedkomen.
En daar houd ik me maar aan vast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten