Lichamelijk voel ik me eigenlijk geen dag echt goed.
En dat is al jaren zo.
Hoe ik me voel is het beste uit te leggen als een soort van griepgevoel zeg maar.
Soms als het heel erg is zou ik het liefst de hele dag met m'n kop onder m'n dekbed willen liggen.
Maarrrrrr.....gelukkig is er mijn positiviteit!
Die sleept me overal doorheen.
Hoe ellendig ik me soms ook voel, ik weet er altijd wel weer een positieve draai aan te geven.
En dat is toch super als je dat kunt?
Een paar jaar geleden zou ik dat niet gekund hebben.
Dan zou ik echt onder m'n dekbedje blijven liggen.
Maar dat zou toch jammer zijn?
Het leven is al zo kort, en waarom zou je dan tijd verspillen door toe te geven aan elk kwaaltje wat je hebt.
Het hoort gewoon bij mij, en het zal voorlopig (misschien wel nooit) ook wel niet veranderen.
En zolang ik niet instort wil ik toch een feestje van mijn leven maken.
En het is gewoon zo, dat als je positief in het leven staat er ook steeds mooie en bijzondere dingen op je pad blijven komen.
En daar moet je toch volop van genieten als het kan vind ik.
Als het dan eens wat minder gaat heb je ook wat leuks om naar terug te kijken denk ik dan maar.
Dus, al met al leid ik gewoon een dubbelleven, maar dan in positieve zin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten