Vannacht werd ik wakker en overviel me ineens een raar soort van paniek.
Ik vroeg me af waar dat vandaan kwam, en ineens wist ik het.
Het was net alsof iemand anders me het antwoord gaf.
Ik had al wel het idee dat het klopte wat ik dacht, maar ik twijfelde er nog wel erg over.
Waar dit nu eigenlijk over gaat?
Nouwww, ik heb de laatste tijd constant allerlei vage lichamelijke klachten.
En ik begreep maar niet waarom ik me steeds niet goed voelde.
Maar ik ben er nu achter denk ik.
Ik denk dat het grotendeels komt door de spanning over de situatie van mijn huis.
Er komen steeds meer problemen bij, en ik weet echt niet meer wat ik ermee aanmoet.
Van familie en bekenden is er geen kip die me wil helpen helaas.
En verder durf ik eigenlijk niemand te vertellen wat er nu precies aan de hand is.
Pppfftt...tis al heel wat dat ik het hier vertel want ik besef me terdege dat er nu vast menssen zijn die me gaan vragen over het hoe en wat.
Maar er echt over praten is voor mij nog steeds een brug te ver.
Ik moet eerst de "schaamte voorbij" zijn zoals ze dat noemen denk ik.
En ik werk daar ook wel aan, maar dat gaat niet heel makkelijk.
Maar ik besef dondersgoed dat ik hier als het nog heel lang duurt echt aan onderdoor zal gaan.
En dat is iets wat ik absoluut niet wil!
Want daar is het leven me veel te waardevol voor.
Op dit moment weet ik nog niet hoe het verder moet, maar het is fijn om het even van me af te kunnen schrijven.
Maar ik blijf vertrouwen houden dat het ooit goed komt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten