Ondanks dat ik toch nog vaak onzeker ben over allerlei zaken merk ik toch ook dat ik steeds sterker word.
Vooral nu ik lichamelijk langzaamaan steeds wat meer energie krijg pak ik steeds meer dingen aan zonder vooraf al te denken dat het toch niet gaat lukken.
Ik denk ook dat het mede komt omdat ik nu niet altijd alleen maar thuis zit, maar ook een leuke afleiding heb op de boerderij.
Dat is echt een supergoeie stap geweest volgens mij.
Tis gewoon fijn om eens met andere mensen te praten en plezier te maken.
Het voelt ook echt als een tweede thuis vind ik.
Door de afleiding daar kan ik er thuis weer beter tegenaan en lukt het me dus steeds beter om dingen aan te gaan pakken.
En ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb, maar eigenlijk duurt aan jezelf werken gewoon een heel mensenleven.
Maar met kleine stapjes gaat het me zeker lukken om de situatie in m'n leven te blijven verbeteren, dat weet ik zeker!
En ondanks m'n dipjes en m'n drama's blijf ik genieten van alle moois wat ik mag ervaren in m'n leven.
Want zoals het spreekwoord zegt..."Een ongeluk zit in een klein hoekje, en het geluk zit in de rest".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten