De laatste tijd gingen mijn onderwerpen en gesprekken met grote regelmaat over de staat van mijn huis.
Natuurlijk kwam dat doordat ik zelf regelmatig schreef over dat onderwerp.
Ik had het ook nodig om me daarover uit te kunnen laten, want het was iets waar ik het heel moeilijk mee had.
Maar nu komt daar dus toch eindelijk verandering in.
Ik vind dat toch nog wel een beetje moeilijk, maar dan meer vanuit het punt van schaamte.
Ik weet dat dat niet nodig is, maar dat zal ook wel menseigen zijn denk ik.
Ik ben ontzettend blij en dankbaar dat er zoveel lieve luisterende oren voor me waren als ik er weer eens over begon.
Want ik kan me goed voorstellen dat mensen vast wel eens stiekem gedacht moeten hebben "daar gaan we weer..."
Daarom wil ik ook graag even zeggen dat het echt heel veel voor mij betekend heeft dat jullie me toch altijd weer aanhoorden.
Maar nu heb ik toch een beetje zoiets van dat ik er nu wel een beetje klaar mee ben om er steeds maar weer over te beginnen.
Ik zal er vast af en toe nog wel eens een blogje over schrijven, maar ik heb nu even geen behoefte meer om er steeds over te praten.
Ik heb een beetje het gevoel dat mijn leven de laatste tijd alleen nog maar bestaat uit de staat van mijn huis.
En ik weet wel dat ik dat zelf deed door het er zoveel over te hebben, maar daarom heb ik nu ook besloten dat als ik erover wil praten ik dat zelf wel aangeef.
Ik word de laatste tijd echt een beetje moe van het praten over al mijn sores.
Ik wil nu eens gaan praten over gezellige dingen.
Ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten