Soms heb ik wel eens het idee dat mijn leven lijkt op het verhaal uit de bijbel over de zeven magere, en de zeven vette jaren.
Want, dan gaat het weer een hele periode erg slecht, en loopt alles fout, en dan weer gaat het juist weer een poos heel goed, en beleef ik hele mooie dingen.
Op het moment gaat het dus weer erg lekker, al zijn er altijd nog wel wat dingetjes die moeten worden opgelost, maar dat hoort bij het leven toch?
Maar eigenlijk denk ik dat niet alleen ik dat zo ervaar, maar dat het gewoon bij het leven hoort.
Dat het zo gaat heeft ook een reden denk ik.
Door wat je ervaart in de vette jaren krijg je weer kracht om de magere jaren door te komen.
En in de magere jaren leer je weer levenslessen die je leven verrijken.
Nu zijn er vast mensen die roepen dat ze alleen maar magere jaren hebben.
Dat heb ik zelf ook jaren gedaan.
Maar er is dan ook niets in het leven dat helemaal vanzelf gaat.
Je moet er zélf ook wat aan doen!
Als je een probleem op moet lossen kun je wel gaan denken "ik wacht wel tot iemand het voor me oplost".
Maar ik weet dat het zo niet werkt.
Het probleem moet je zélf oplossen, maar je kunt altijd raad en hulp vragen.
En als je dat doet merk je dat het stapje voor stapje makkelijker gaat.
En je zult merken de de "vette" periodes steeds langer worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten