Soms doe je wel eens van die dingen waar je niet goed over nadenkt, en zonder dat je het zo bedoelde een ander toch pijn mee kunt doen.
Maar als je dan in gesprek gaat daarover kom je er weer achter dat dat weer een levensles voor je is.
In mijn geval gaat dat over communiceren.
Ik roep vaak dat mensen tegenwoordig veel te weinig met elkaar communiceren.
Maar ik vergeet mezelf daarbij.
En die les heb ik nu gekregen.
En het is goed dat ik die les heb gekregen, want het is absoluut niet mijn bedoeling om een ander pijn te doen.
Ik moet leren om ook beter te communiceren, en te zeggen als iets me dwars zit.
Want daarmee kom je verder dan met alles opkroppen, en dan bv een impulsieve blog te schrijven waarover je niet goed hebt nagedacht hoe die te verwoorden.
En daar kun je je dierbaren erg mee kwetsen, en dat wil ik beslist niet.
Bij deze wil ik ook mijn dinnetje (Ik zet er geen letter bij, hihi) mijn welgemeende exuses aanbieden.
Het is absoluut niet mijn bedoeling geweest om jou te kwetsen.
Ik heb hierdoor weer een belangrijke les geleerd waar ik zeker aan ga werken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten