En dan ineens krijg je weer zo'n inzicht waardoor je ziet dat het leven eigenlijk net een grote legpuzzel is.
Ik zal uitleggen wat ik bedoel...
Mijn vriendinnetje L. en ik zijn vriendinnen geworden toen haar zus en mijn ex samen iets kregen.
Klinkt gek misschien, maar dat heeft dus zo moeten zijn.
Waarom ik dat denk zal ik je vertellen.
Ik ben soms bestwel impulsief.
Daarentegen is L. juist vaak heel voorzichtig, en weegt de dingen vaak eerst heel goed af voor ze een beslissing neemt.
En dat vult elkaar in ons geval perfect aan.
Ik leer door haar om ook na te denken voor ik me ergens instort, en zij leert door mij dat je in sommige gevallen ook wel eens een gokje kunt wagen in het leven, zonder dat het verkeerd uitpakt.
Ik word op bepaalde gebieden wat serieuzer (verstandiger?), en ik merk dat zij gewoon heel voorzichtig steeds meer gaat genieten van allerlei dingen in het leven.
En die veranderingen zijn niet alleen voor ons positief, maar ik merk ook dat de mensen om ons heen daar ook weer in mee veranderen.
Dus, als je het goed bekijkt is het leven gewoon 1 grote legpuzzel waarvan er steeds weer een stukje op z'n plek valt.
Mooi toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten