Blijft dat?

Ik blijf me maar ontwikkelen zoals je op mijn blog kunt lezen.

Maar soms heb ik het idee dat sommige dingen nooit anders worden, dat die altijd bij je blijven.

Neem nou mijn onzekerheid.

Ik weet nu dat ik daar nog steeds niet vanaf ben.

Vooral in de omgang met mensen.

Als ik nieuwe vriendschappen sluit zit er in m'n achterhoofd nog vaak dat stemmetje dat vraagt of de persoon wel een echte vriend(in) is.

En eigenlijk weet ik dat dat niet nodig is, maar het lijkt er wel ingebakken te zijn.

Wat ik ook erg vervelend vind, en dat ontdekte ik eigenlijk sinds kort bij mezelf, is dat ik (naar mijn idee) constant goedkeuring nodig heb van anderen.

Als ik iets doe dan wil ik het perfect doen om maar die goedkeuring te krijgen.

En ook daarvan weet ik best dat dat helemaal niet nodig is, maar ook dat is iets wat is blijven hangen van vroeger.

Gelukkig weet ik wel van mezelf dat ik dat heb, dus zie ik het maar als leerpuntjes.

Je hele leven bestaat uit lessen, en dat vind ik dan ook wel weer mooi. 

Ik ben erg leergierig, en wil graag zoveel mogelijk leren in het leven.

Dus, ik ga weer lekker met mezelf aan de slag, en dan zal ook dat wel weer goed komen.