Ik wil heel graag mezelf zijn.
Maar ik merk dat dat niet altijd even makkelijk is.
Ik zeg altijd dat kritiek leerpunten zijn, en dat vind ik ook nog steeds.
Maar soms is het bestwel moeilijk om leerpunten te vinden uit tegenovergestelden.
Wat ik daarmee bedoel zal ik uitleggen...
Ik schrijf vaak gewoon wat ik denk.
Ik probeer natuurlijk niemand bewust te kwetsen, maar helemaal voorkomen kan ik dat waarschijnlijk niet.
Nu hoor ik dan wel eens van mensen wat ze van mijn manier van schrijven vinden, en daar haal ik dan weer leerpunten uit.
Maar soms is dat bestwel ingewikkeld merk ik.
Want de een vindt het juist mooi dat ik zo open over van alles en nog wat schrijf.
Maar de ander vindt juist weer dat ik te overdreven kan zijn (te opschepperig soms), en dat daar mensen op zouden af kunnen knappen.
En vandaar dus bovenstaande titel ook.
Want het is dus soms bestwel verwarrend om uit die tegenovergestelden de leerpunten te halen die ervoor zorgen dat ik toch mezelf zal blijven.
Maar goed, mezelf kennende vind ik daar mijn weg ook wel weer in.
Maar helaas merk ik dus wel dat ik soms toch nog best wel eens onzeker ben.
Weer een leerpunt om aan te werken dus!
En leren doe ik graag, dus dat komt dan weer goed uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten