Ik vind mezelf prima zoals ik ben.
Maar als ik daar eens verder over nadenk, lijkt het alsof dat maar deels waar is.
Want waarom leg ik anders de lat zo hoog voor mezelf?
Ik baal er af en toe vreselijk van dat ik veel dingen niet kan.
Ik bedoel eigenlijk, dat ik bestwel slim ben (volgens mij),en een hoop mooie talenten heb, maar dat ik er eigenlijk maar heel weinig mee kan.
En dat zegt volgens mij toch wel dat ik mezelf ergens heel ver weg in m'n achterhoofd toch nog niet helemaal geaccepteerd heb toch?
Ik denk dat ik die domme gedachte maar gewoon eens los moet laten, en eens moet kijken wat ik in mijn leven allemaal heb gedaan.
Ieder mens bereikt dingen op zijn eigen manier, en ieder mens kan wel iets goed of niet goed.
Als ik dit nu eens los ga laten, krijg ik in mijn hoofd ook weer meer ruimte om te genieten van alle dingen die ik wel kan in mijn leven.
Weer een puntje om aan te werken dus!
Kijk, dat is alweer zo'n mooi talent, dat ik steeds maar weer nieuwe inzichten krijg in mezelf.
Dus, wat heb ik nou eigenlijk nog te klagen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten