Geld maakt niet gelukkig

Ja, laten we het voor de verandering eens over geld hebben.

En daar heb ik dus maar heel weinig van.

Of ik dat erg vind?

Nee, totaal niet.

Ik ben erg snel tevreden, en erg vindingrijk, en heb er dus maar weinig van nodig.

Maar waar ik me wel aan stoor is dat er meteen geirriteerd gereageerd wordt als ik het toevallig een keer wél over geldgebrek heb.

Misschien komt dat ook omdat de mensen eigenlijk niet echt weten hoe mijn situatie precies is.

En dan bedoel ik niet eens echt het weekgeld (40 euro), maar de dingen die ik in het dagelijks leven nodig heb, die totaal versleten zijn.

En dan heb ik het in dit geval over ondergoed, en handdoeken.

Ja, misschien stom om het daarover in een blog over te hebben, maar ik moet het toch ergens kwijt.

Ik begrijp mijn bewindvoerder heus wel als hij zegt  dat er geen budget is voor extra dingen, maar ondergoed heb je toch gewoon nodig?

Het is gewoon zo dat als mensen geirriteerd reageren als ik zeg dat ik toch echt eens wat extra geld zou moeten verdienen op een of andere manier, dan klap ik alweer dicht en heb dan geen zin meer om uit te leggen dat het heus niet is voor een flesje nagelak  of parfum ofzo.

Het is puur voor broodnodige zaken.

En dat vind ik dus wel het moeilijke van weinig geld hebben.

En dat moest ik dus gewoon even kwijt.

Even voor alle duidelijkheid: ik wil absoluut niet dat jullie nu gaan denken "we moeten haar maar wat geld geven" ofzo, want daar schrijf ik het echt niet om (ik zou trouwens wel kunnen begrijpen dat dat wel gedacht wordt na het lezen van dit stukje).

Pppfftt...ik geloof dat hoe meer ik schrijf, hoe stommer het overkomt.

Dus stop ik nu maar met dit schrijfsel.

Ik moest het gewoon even kwijt, en daar is mijn blog tenslotte voor.

Hopelijk de volgende keer weer een leuker onderwerp.