dinsdag 31 januari 2012

Langzaamaan

Merk ik dat Eelke en ik elkaar steeds vaker op elkaars zenuwen werken.
Maar dat kan natuurlijk ook niet anders als je dag in dag uit, jaar in jaar uit op elkaars lip zit.
Net reageerde ik boos omdat ik altijd overal alleen voor opdraai, en toen begon hij maar met dingen te gooien.
En omdat ik dat soort dingen wel gewend was van Alex moedigde ik hem nog maar eens aan, met als resultaat dat hij er dus meteen mee stopte.
Maar goed, de rest van de avond word er weer geen woord gezegd, en dat vind ik veel erger dan slaande ruzie (stom he?).
Op zo'n moment als dit ben ik ineens weer zo moe van alles.
Wanneer komt er nu eindelijk eens verbetering in onze situatie?
Volgens mij doe ik genoeg m'n best om eraan te werken.
Maar als de hulpinstantie's het ook niet meer weten, wat moeten we dan nog?
Of doe ik dan toch misschien iets fout wat ik zelf niet door heb?
Ik weet het echt niet meer hoor!
Wie het wel weet mag het me vertellen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten