Ik ben een persoon met nogal een complexe gebruiksaanwijzing.
En soms is die dus nogal eens onduidelijk.
Dus, in dit schrijfsel maar even een stukje uitleg over het hoofdstuk: Mannen.
Waar gaat dit naartoe zul je denken?
Nou, dat zal ik nu eens even gaan uitleggen.
Ik ben al heel lang zonder relatie, en natuurlijk zou ik bestwel een leuke relatie willen.
Maar aangezien liefde zich niet laat dwingen (jaja, daar ben ik ook ooit achter gekomen) wacht ik nog steeds op die prins zeg maar.
Maar goed, ik heb op dat gebied al heel wat geleerd, en ik zal ook vast nog een hoop moeten leren.
Een van de belangrijkste lessen die ik heb geleerd is, dat je als je een mooie vriendschap hebt met een man je die moet koesteren.
Ik heb een paar keer de fout gemaakt door te zeggen dat ik zo'n vriend leuker vond dan gewoon leuk.
En toen was die mooie vriendschap ook meteen voorbij.
Dat vind ik nog steeds erg jammer, vooral omdat er daarna gewoon geen gesprek meer over het voorval mogelijk was.
Want zeg nou zelf, als je echt goede vrienden bent kun je toch ook over zoiets praten zonder het contact meteen helemaal te verbreken?
Of kijken mannen daar anders tegenaan misschien?
Ik denk zelf dat het niet te maken heeft met het feit of je nu man of vrouw bent, maar hoe "echt" de vriendschap is.
In elk geval ben ik er voor mezelf wel achter dat ik een mooie vriendschap heel erg belangrijk vind.
Dus, dat is in dit geval weer een hele mooie levensles die ik heb geleerd.
En ach, als het zo moet zijn zal die prins ooit wel eens komen.
En anders ben ik gewoon een rijk mens met al mijn vrienden en vriendinnen om mij heen.
